درمان ناباروری با آی وی اف (IVF) یا لقاح آزمایشگاهی

معمولا اکثر ناباروری ها بدون نیاز به درمان پزشکی قابل درمان می باشند. بعضی از موارد ناباروری پیچیده تر بوده و برای درمان نیاز به طی مراحل پزشکی می باشد. درمان های دارویی، جراحی و تلقیح مصنوعی از روش های درمان ناباروری می باشند. ما در این مطلب قصد داریم روش آی وی اف (IVF) یا لقاح آزمایشگاهی را بررسی کرده و شناخت دقیقی از این روش درمانی به شما ارائه دهیم .

درمان ناباروری با آی وی اف (IVF) یا لقاح آزمایشگاهی

در درمان ناباروری با آی وی اف (IVF) سلول های تخمک در شرایط آزمایشگاهی با اسپرم بارور می شوند. با این روش یک یا چند سلول تخم به دست آمده که پس از گذشت چند مرحله تقسیم سلولی در رحم قرار می گیرد. اولین بار دکتر رابرت ادواردز انگلیسی در سال 1978 تلقیح مصنوعی را انجام داد که نتیجه آن تولد نوزادی به نام لوئیز براون می باشد. از آن زمان تاکنون تقریبا 5 میلیون کودک با این روش به دنیا آمده اند.

چه زوج هایی باید تحت درمان آی وی اف (IVF) قرار بگیرند ؟

همانطور که گفته شد با توجه به نوع بیماری درمان ناباروری متفاوت می باشد. تجویز این روش تنها برای زوج هایی است که یکی از شرایط زیر را داشته باشند.

1.  انسداد لوله های فالوپ

2.  چسبندگی لگن

3.  کاهش تعداد یا تحرک اسپرم

4. عدم موفقیت در تحریک تخمدان در 2 تا 4 نوبت به وسیله IUI

5. سن بالای 38 سال زن

6. کاهش تعداد تخمک ها

7. اندومتریوز ( رشد بافت پوشاننده بر روی سطح رحم ) شدید

8. ناباروری با علل ناشناخته

مراحل انجام لقاح آزمایشگاهی یا ای وی اف (IVF)

در مرحله اول پس از ویزیت و سونوگرافی تخمک ها از طریق مصرف داروهای باروری تحریک می شوند. سپس با انجام سونوگرافی و لاپاراسکوپی تخم گیری انجام می شود. در فضای آزمایشگاهی تخمک های گرفته شده با اسپرم لقاح داده می شوند و در نهایت جنین جهت لانه گزینی به رحم مادر منتقل می شود. به منظور بررسی هورمون های نشان دهنده بارداری دو هفته پس از این لقاح آزمایشات لازم گرفته می شود.

میزان بارداری در آی وی اف چقدر است؟

احتمال بارداری در این روش به فاکتور هایی مانند سن،سبک زندگی ، بارداری قبلی و وجود مشکلات در باروری بستگی دارد.معمولا کسانی که زیر 35 سال سن دارند بین 20 الی 30 درصد شانس بارداری از این طریق را دارند. با افزایش سن شانس بارداری نیز پایین تر می آید.

عوارض ای وی اف (IVF) یا لقاح آزمایشگاهی

این روش درمانی هم ممکن است مانند سایر درمان ها دارای عوارض باشد. بیشترین عوارض مشاهده شده در این روش عبارت اند از 

1. حساسیت پستان

2. یبوست

3. نفخ

4. گرفتگی خفیف شکم

5. سندرم بیش از حد تحریک تخمدان

6. احتمال چند قلویی

7. افزایش ریسک زایمان زودرس

8. وزن کم نوزاد

بازه زمانی درمان با آی وی اف چقدر است؟

معمولا این روش درمانی از شروع تجویز دارو تا انتقال جنین به رحم در بازه زمانی 3 هفته ای انجام می شود.

کلام آخر

ناباروری امروزه با تغیییرات آب و هوایی و سبک زندگی به یک مشکل شایع تبدیل شده است. خوشبختانه با پیشرفت علم و کشف درمان های متعدد ناباروری، شانس بارداری برای زوج های نابارور به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. آی وی اف به عنوان یک راه درمانی باعث تشکیل جنین در بیرون رحم شده و سپس جنین را به رحم منتقل می کنند.